The lost souls of the post-modern age hit us on the face everywhere we turn. Daarjeeling Limited by Wes Anderson is just another slap, a very gentle one, but a slap nevertheless...
It seems for the generation Y, or whatever my generation is called, there is no cause except a nihilistic emotional self-exploration and no ideology except an extremely sophisticated mourning for a colorful, exotic and irreversibly lost past.
‘Yaz’ olmalı idi ilk söylenen, ‘oku’ değil. Biz tanrısı değil miyiz bilincimizin? Bizim beynimiz değil mi her suçu unutan? Biz değil miyiz ki her düşünceyi çarpıtan? Yazmalıyız ki sözümüz kök salsın, yazmalıyız ki değişen anlamların geri dönebileceği, yeniden başlayabileceği bir evi olsun. Yazmalıyız ki, suçlarımız ve suçluluklarımız ve hatalarımız yüzümüze çarpılabilsin. Bu değil midir hayatımızın anlamı?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment