Sayın İnce,
31 Mayıs 2008 tarihli "Allah akıl versin!" isimli yazınızın sonuç cümlesinde ima ettiğiniz "DNA taraması" yolu ile "İslamcıların birçoğunun damarlarında Rumlaşmış, Ermenileşmiş Anadolu yerli halklarının kanı" ibaresi çok problemli.
Kan ideolojik ve tarihsel olarak çok yüklü bir kavram. Her ne kadar kültürel anlamda Türk kanı, Yunan kanı, Anadolu kanı bir çok anlam taşısa da, biyolojik olarak hiç bir coğrafyaya veya topluluğa özgü bir "kan" yok. Hepimiz aynı kanı taşıyoruz. Evrimsel olarak çok yakın zamanda Afrika'da başlayan insan yolculuğunun ilk duraklarından olan batı ve iç Asya'nın toplulukları karışık evrimsel ve sosyal süreçler sonucunda ortaya çıkmış karmaşık bir genetik örgü oluşturmakta. Bu durumda ne Anadalu "kanından" bahsetmek mümkün, ne de "Türk" kanından. Her ne kadar siz de aynı olayı ifade etmeye çalışsanız da, genetik biliminin Rum'u, Ermeni'yi, Türk', birbirinden ayırabileceği iması yanlış anlaşılmaya son derece müsait.
Genetik bilimi biyolojik bir kavram olarak insan ırklarının anlamsızlığını defalarca kanıtlamış durumda. Ne yazık ki, tam da araştırmacıların bulgularının tersine, genetik bilgi sanki dünyadaki ırkların (veya etnik grupların) kesin, değişmez tanımını yapmak için kullanılıyormuş gibi anlaşılıyor. Entellektüel kimliğini öne çıkaran bir yazar olarak, bu tip konularda kavram karmaşasının önüne geçmek ve de kullandığınız terimleri özenle seçmek sizin sorumluluğunuz. Bu konudaki diğer yazılarınızda daha dikkatli olacağınız ümidi ile.
Saygılarımla,
‘Yaz’ olmalı idi ilk söylenen, ‘oku’ değil. Biz tanrısı değil miyiz bilincimizin? Bizim beynimiz değil mi her suçu unutan? Biz değil miyiz ki her düşünceyi çarpıtan? Yazmalıyız ki sözümüz kök salsın, yazmalıyız ki değişen anlamların geri dönebileceği, yeniden başlayabileceği bir evi olsun. Yazmalıyız ki, suçlarımız ve suçluluklarımız ve hatalarımız yüzümüze çarpılabilsin. Bu değil midir hayatımızın anlamı?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment